قراردادهای قاجار
قرارداد ۱۹۱۹
قراردادی است که پس از هفت ماه مذاکره پنهانی دولت بریتانیا با وثوق‌الدوله (نخست وزیر احمد شاه قاجار) و پرداخت چهارصد هزار تومان رشوه به نمایندگان ایرانی حاضر در مذاکرات، در سال 1928 بسته شد.
موضوع قرارداد: انجام تمامی امور کشوری و لشکری ایران، زیر نظر مستشاران انگلیسی و با مجوز آنان که به معنی حاکمیت بلامنازع انگلستان بر حوزه داخلی ایران است.
نتیجه: این قرارداد به دلیل مخالفت‌های داخلی و خارجی (فرانسه، آمریکا و شوروی) و مغایرت آن با قانون اساسی مشروطه هرگز به اجرا درنیامد.
